(BİZ HAYALİ KURALIM OLURSA OLUR, OLMAZSA ÇAY DEMLERİZ)
Herkesin kafasının bir köşesinde birkaç hayali vardır elbette, kimi bunu bölümlere ayırır. Gerçekleştirebilecekleri ve belki bir gün oluyor diyip kendini avuttukları, ben ise her zaman adım adım yere basmayı severim, önce kendime küçük ve yapabileceğim bir hedef belirlerim ve onun için mücadele veririm, arkasına düşer yapabileceklerimi gözden geçirir ve sınırlarımı zorlarım, olmadı mı ? hemen pes etmek olmaz. Tekrardan farklı bir bakış açısı oluşturacak bir yaklaşımla yapmaya çalışırım ve onu da başarırım, nitekim bugüne kadar ki olan hayallerimi bu yolu izleyerek başardım.
Evet, ben Ata’dan Ardahanlıyım her ne kadar İstanbul’da doğup, büyüsem de toprak olarak Ardahanlıyım ve aklımın bir köşesinde çocukluğumdan beri var olan bir düşünceydi. Gidip topraklarımı görmek belki yaşamak değil ama görmek ve oraları bilmek istemek bir hayaldi benim için. Sırf benim içinde değil Abim ile birlikte ara ara konuşurduk Ardahan’a gidip At’a bineriz oraları görürüz diye hayaller kurardık.
İki yıldır Motosiklet ile Eşimle birlikte yılın bir ayı uzun yolculuklar yapıyoruz. Yılda bir defa yapabiliyoruz çünkü Devlet Memuru olduğumuz için anca yıllık izin hakkımızı böyle bir tur için ayırıp, kullanabiliyoruz. 2018 yılı için bizim için hayal olan Karadeniz Tur planımızı yavaş yavaş, ince ince dokumaya başlamıştık. Rota’yı ana hatlar üzerinden oluşturduktan sonra, birde baktım ki Artvin’e Ardahan üzerinden dan geçiş var ve hemen rotamıza ekledim, Hatay’da yaşadığımız için bu tur’a Güney Doğu üzerinden gitmek en mantıklı ve de zorlu olan yoldu. Tunceli üzerinden geçme fikri ne kadar ürkütse de bizi hayalimizden vazgeçirecek kadar korkutmuyordu.
Hem eşim Esma Gül KARAKURT, hemde benim için Karadeniz hayaldi. İkimizin de daha önce gitmediği bilmediği bir yerdi. Bunu tutkunu olduğumuz motosiklet ile yapmakta ayrıca bir heyecan katıyordu bu hayalimize, bunun yanında kamp yapmakta bizim için ne kadar yorucu olsa da keyif verici bir durum oluşturuyordu. Her anını dolu dolu yaşadığımız, sindire sindire gezdiğimiz bu yolculukta hayalimizi tamamlaya bilecek miyiz, evimize sağ salim döner miyiz gibi konuşmalarımızda oluyordu elbette, bu tür konuşmalar bize daha da ileriye gitme fırsatı verdi, gözümüzü korkutmak yerine bence biz bunu da yaparız gibisinden kendimizi sürekli motive ediyorduk.
Yoldayken aldığımız hazzı sanırım günlük yaşantımıza ve uzun soluklu standart tatillere değişmeyiz. Günlük yaşantımda kontrolcü biri olduğumu varsayarsak, yolda planlarım dışında gelişen olumsuzluklar ve aksiliklerin üstesinde gelebiliyor olmamı da yolda öğrendiklerime borçluyum sanırım.
