Çeşme’de ilk olarak kaleyi dolaşmakla başlayalım, kaleyi gez gez bitirmek zor oldu yorulduk baya bir 

Kale tam tepeden gösteriyordu çeşme’yi ayaklarınızın altına seriyordu resmen

O kadar gezip yorulduktan sonra kendimizi yine şımartarak mola verelim. Molalarımız dinlenmek için mi yoksa bir şeyler yemek için bahane mi artık düşünmeye başlamıştım gereksiz ve lüks harcamalara girmeye başlamıştık, sonuç olarak biz gezginlik yapıyoruz. Ama tabi arada şımarmanın kimseye zararı olmaz bu tür kaçamaklar bize motivasyon olarak geri dönüyordu.

Aslında çok güzel bir koy hatta fazla güzeldi fakat duş alacak yeri yoktu üstüne lavabo da bulamayınca vazgeçtik. Bu rağmen iyice bakındık ama günü birlikçi gelenler genelde mangalını yapıp gidiyordu, düşündük taşındık akşam çok ıssız olur buralar merkeze de uzak ne yapsak ne yapsak derken alacaktı aklımıza geldi ve yola koyulduk.

Alaçatı Yerli Çiftin Hikayesine ayrı bir güzellik kattı. Alaçatı sokakları bizi mest etti resmen hayranlıkla gezdik sokak sokak , mekan mekan yorulmak bilmekdik ilk defa.

Gezip tozmaktan kendimize kamp yeri bakamadık, zaten kamp yapmaktan ziyade burada gezeceksiniz ya butik otelleri tercih edeceksiniz yada gezip göreceksiniz günü birlikçi olarak, biz günü birlikçi olarak gezdik dolandık fazlası ile zaten.

 

Urla da kamp yapmaya karar verdik. Sabah izmir’den çıktık yola sonrasında çeşme ve ardından da  alaçatı’yı bitirdik geze geze yorulmak bilmedik, hayranlık uyandırıyor insanda buralar.

Burada kamp yapabilmek bir şans gerçekten, birileri ile sohbet esnasında bize şu soruyu sordular, Siz burayı nasıl buldunuz ? asker arkadaşım Hakkı Çağdaş ÖZKAN sağolsun kendisi tarif etti burayı, su o kadar soğuk ki içerisinde 5 dakika duramıyorsunuz resmen buz tutuyor insan, çadırımızı kurduk kurmasına fakat gece öyle bir rüzgar çıktı ki çadırı sağlamlaştırmak için ne yaptıysak olmadı, nede olsa rüzgar güllerinin altında kalıyor esmesi normal diye düşünüyorum. Bizde uyuyamadık haliyle buranın tadını alamadan 1 gece konaklayabildik ancak sonra yola devam etmek zorunda kaldık.

 

Urla’dan ayrılırken uyuyamamanın verdiği kötü enerji bizi bir hayli etkilemişti nasıl yapsak ne yapsak derken hadi doğru bursa’ya sürelim kararını verdik çünkü buraya kadar zaten iyi kötü yorgunluk vardı. Bizde yeter bursa’dan devam ederiz yolumuza dedik ve yol üzerinde bir baktık manisa’dayız dedim bir manisa kebabı yemeden gitmem, girdik manisa’nın içerisine gezerken yemeğimizi de yedik,  boş geçmemiş olduk.